Verhaal Naeeda
Wat depressie mij influisterde
Je redt ’t toch niet, hoe hard je ook je best doet. Ik haal je in en versla je, zodat je nooit meer zult opstaan. Je bent lui en zwak en bedenkt de depressie als excuus, omdat je in de kern een loser bent.
Wat ik terug zei
Jij maakt me echter, zachter en voller. Ik weet nu hoe je in het donker toch kunt zien, en ik snap dat dit jouw manier is om mij dichterbij m’n eigen kern te brengen, dichter in m’n hart.
Wat mij (soms) hielp
Slapen, veel slapen zodat ’t lichaam zelf wel uitrust. Muziek, films die je aan het huilen maken zodat je moet huilen. De tranen werken zuiverend.