“Heb je mij wel eens gemist tijdens een moeilijke periode?”

Mijn moeder antwoordde “ja”. Ik schrok. Het was een stevig soort van ‘ja’, een ‘ja’ die geen twijfel of ruimte voor interpretatie overliet. Ik keek haar verbouwereerd aan.

We spelen een Alles Goed kaartspel dat ik heb helpen ontwikkelen, een spel dat mensen helpt praten over depressie, een spel dat mensen helpt er voor elkaar te zijn. Hoe kon ik er dan niet zijn voor mijn eigen moeder?

Ik vroeg wanneer ze me dan heeft gemist. “Nou ja, sinds je naar Amsterdam bent verhuisd, bén je er gewoon niet altijd.” De afstand. Dat klonk eigenlijk wel logisch. Ik weet dat ik niet zo goed ben in consistent contact onderhouden en mijn moeder is niet zo goed in hulp vragen. Dus toch niet zo heel vreemd dat zij het soms moeilijk had op momenten dat ik er niet was.

Dit moment is kenmerkend voor mijn ervaringen met het Alles Goed kaartspel. De verrassing, de verwondering. Elke gesprek voelt als een nieuwe ontdekking.

Benieuwd wat jij kan ontdekken met het Alles Goed kaartspel?